Do poczštku XX w. w Polsce (na terenach wiejskich) istniał zwyczaj przygotowywania w dniu 31 paŸdziernika różnych potraw. Pieczono chleby, gotowano bób i kaszę, a na wschodzie kutię z miodem i wraz z wódkš pozostawiano je na noc dla dusz zmarłych (prawosławni na grobach, katolicy na domowych stołach). Wieczorem zostawiano uchylone drzwi wejœciowe, aby dusze zmarłych mogły w swoje œwięto odwiedzić dawne mieszkania. Był to znak goœcinnoœci, pamięci i życzliwoœci, w zwyczaju było również nawoływanie zmarłych po imieniu. Wierzono, że dusze doœwiadczajš głodu i pragnienia, potrzebujš wypoczynku i bliskoœci krewnych. Obowišzkiem żywych było zaspokojenie tych pragnień, gdyż obrażone czy rozgniewane mogły straszyć, wyrzšdzić szkody, sprowadzić nieszczęœcie czy przedwczesnš œmierć. Po zapadnięciu zmroku, przez dwa kolejne dni: 1 i 2 listopada, zabronione było klepanie masła, deptanie kapusty, maglowanie, przędzenie i tkanie, cięcie sieczki, wylewanie pomyj i spluwanie, aby nie rozgnieœć, nie skaleczyć i nie znieważyć odwiedzajšcej dom duszy. W całej Polsce ugaszczano obficie żebraków i przykoœcielnych dziadów, ponieważ wierzono, że ich postać mogła przybrać zmarła przed laty osoba. W zamian za jadło zobowišzani byli do modlitwy za dusze zmarłych.

Cmentarz parafialny w Złotokłosie

Cmentarz z 1 wojny œwiatowej w lesie w Złotokłosie Krótka historia cmentarzyka: Jest to cmentarz na którym pochowano od 20 do 25 z okresu pierwszej wojny œwiatowej, a dokładniej z lat 1917-1918. Mieszczš się tam groby niemiecki żołnierze w tym z polskim imieniem i nazwiskiem. Niestety nikt nie pamięta imion ani nazwisk pochowanych tam żołnierzy. Byłbym bardzo wdzięczny za każdš informacje dotyczšcš tego cmentarza j.slowik@zlotoklos.pl